معاملات قیمت نوسانی

معاملات قیمت نوسان چیست؟

معاملات مظنه نوسان شکلی از سرمایه گذاری است که بر نوساناتی تمرکز می کند که تخمین زده می شود یک اوراق بهادار در آینده تجربه کند. برخلاف یک سرمایه گذاری معمولی، معاملات مظنه نوسان قیمت یا ارزش ذاتی سرمایه گذاری را در نظر نمی گیرد. در عوض، احتمال نوسانات را بررسی می کند. به عبارت دیگر، اگر ارزش قرارداد در طول زمان بر اساس نوسانات احتمال افزایش یا کاهش قیمت داشته باشد.

معاملات قیمت نوسان

برای مقدمه، معاملات مظنه نوسان بسیار پیشرفته است و معمولاً فقط توسط معامله گران با تجربه بسیار استفاده می شود. برای استفاده موفقیت آمیز از استراتژی، محاسبات پیچیده ریاضی و دانش گسترده ای از بازار لازم است.

خلاصه

    معاملات مظنه نوسان تصمیمات سرمایه گذاری را بر اساس نوسانات یک اوراق بهادار یا بازار خاص اتخاذ می کند.
    نوسان را می توان در بازارهای اختیار معامله بر اساس نوسانات پیش بینی شده قرارداد استفاده کرد. استراتژی معاملاتی مظنه نوسان جایگزینی برای سبک های معاملاتی عمومی است که از قیمت پیشنهادی و درخواستی برای یافتن سرمایه گذاری بهینه استفاده می کند.
    به طور کلی، معاملات مظنه نوسان پیشرفته تر در نظر گرفته می شود و فقط توسط معامله گران با تجربه استفاده می شود.
بیشتر بدانید:
استراتژی 90/10
مروری کوتاه بر گزینه ها

یک اختیار معامله با خرید یا فروش سهام بسیار متفاوت است. هنگام خرید یک گزینه، اساساً در حال خرید یک قرارداد هستید. اختیار/قرارداد به مالک آن حق خرید/فروش دارایی پایه را به قیمت ترجیحی (قیمت ضربتی) یا تاریخ می‌دهد. اما آنها موظف نیستند.

    برای خرید اوراق بهادار با قیمتی خاص و در بازه زمانی مشخص می توان از اختیار خرید استفاده کرد.
    از گزینه فروش می توان برای فروش اوراق بهادار با قیمتی خاص و در یک بازه زمانی خاص استفاده کرد.

آنها مشتقات مالی مبتنی بر ارزش اوراق بهادار اساسی هستند. یک اختیار خرید و یک اختیار فروش شامل یک خریدار نزولی و یک خریدار صعودی در هر دو طرف معامله است. خریدار همیشه یک حق بیمه پرداخت می کند تا قرارداد را به امید بازدهی مثبت دریافت کند. اگرچه گزینه‌ها می‌توانند بازدهی بسیار مثبتی داشته باشند، اما همچنان مهم است که ریسک‌های آن‌ها را به دقت تحلیل کنیم.
درک معاملات قیمت نوسانات

سرمایه گذاران اغلب در نظر می گیرند که چگونه قیمت فعلی یک سهم با ارزش ذاتی آن یا هزینه تخمینی آتی سهام مطابقت دارد. اگر به نظر می رسد که قیمت آن کمتر یا بیش از حد است، معامله گران فرصت آربیتراژی خواهند داشت که می توانند از آن استفاده کنند.

با این حال، در معاملات مظنه نوسان، معامله گران بیشتر بر نوسانات یک اوراق بهادار در یک دوره زمانی و اینکه انتظار می رود نوسانات آن در آینده باشد، متمرکز هستند. در این سبک از معاملات، نوسانات اغلب آمار اولیه معاملات است.

اگر امنیت زیربنایی دارای نوسانات بالا باشد، گزینه‌ها ارزش بیشتری خواهند داشت. نوسان‌های بزرگ‌تر، دارایی را در این استراتژی مطلوب‌تر می‌کند و احتمال اینکه «در پول» (ITM) باشد، بیشتر می‌شود. In-the-money به گزینه ای با قیمت عمل اشاره دارد که نسبت به اوراق بهادار و قیمت کلی بازار سودآور است. دو فرصت مطلوب ITM عبارتند از:

    یک اختیار فروش زمانی که قیمت عملیاتی بالاتر از قیمت بازار باشد
    یک اختیار خرید زمانی که قیمت اعتصاب کمتر از قیمت بازار باشد

در معاملات نوسان، سرمایه گذاران از فرصت های آربیتراژ بالا استفاده می کنند و نوسان را در محاسبات خود وارد می کنند. کارگزاران بورس که معتقدند نوسانات سهام کم است، می‌توانند گزینه‌ای را بفروشند که به دنبال سود حاصل از فروش است. برعکس، اگر معامله‌گر فکر می‌کند که نوسان سهام بالاست، می‌تواند گزینه خرید را بخرد. هر دو سناریو را می توان با استفاده از استراتژی های معاملاتی نوسانات، فرصت های آربیتراژ در نظر گرفت.

با توجه به آنچه گفته شد، لازم است در نظر داشته باشید که همیشه عوامل دیگری وجود دارد که قبل از انجام معامله باید در نظر گرفته شود. عاقلانه نیست که صرفاً بر اساس یک نسبت یا یک استراتژی سرمایه گذاری کنیم. در عوض، سرمایه گذار باید به بسیاری از استراتژی های تجاری یا نسبت های مالی نگاه کند تا سرمایه گذاری های بهینه را بیابد.
نوسانات چیست؟

نوسانات از معیارهای آماری برای رسیدگی به تغییرات قیمت اوراق بهادار یا بازار ناشی می شود. نوسانات ارتباط نزدیکی با ریسک دارد. از این رو، معمولاً، هر چه نوسانات بیشتر باشد، ریسک آن اوراق بهادار یا شاخص بازار بیشتر است. روش‌های زیادی برای اندازه‌گیری نوسانات وجود دارد که برخی از آنها شامل ضرایب بتا، میانگین محدوده واقعی (ATR) و انحرافات یا واریانس‌های استاندارد است.

برای توضیح بیشتر، ارزش اوراق بهادار در صورتی که قیمت آن در یک دوره زمانی کوتاه به شدت تغییر کند، بی ثبات در نظر گرفته می شود. آنچه که «شدید» در نظر گرفته می‌شود می‌تواند از صنعتی به صنعت دیگر متفاوت باشد، اما یک بازار بی‌ثبات معمولاً هر چیزی بیش از 1 درصد در 24 ساعت است. نوسانات به صورت درصد ارائه می شود و پراکندگی بازده را در یک دوره زمانی نشان می دهد.
نمونه ای از معاملات قیمت نوسان

تیم سرمایه‌گذاری است که به دنبال بهره‌برداری از فرصت آربیتراژ از طریق معاملات مظنه نوسان است. او بازار را تجزیه و تحلیل می کند و علاقه مند به خرید یک اختیار خرید برای شش ماه آینده است. پس از محاسبات، او متوجه می شود که نوسان یک اوراق بهادار کمی بیش از 19٪ است که به نظر او به شدت پایین است.

اگر نوسانات ضمنی کم باشد، تیم می‌تواند تا حدودی مطمئن باشد که نوسانات در آینده رشد خواهد کرد و معتقد است که این یک فرصت سرمایه‌گذاری خوب است. او تصمیم می گیرد ادامه دهد و گزینه تماس را خریداری کند.

جان کاملا ریسک گریز است، بنابراین از استراتژی خرید و نگه داشتن استفاده می کند. در این استراتژی، اوراق بهادار با این امید نگهداری می‌شود که ارزش اوراق بهادار زیربنایی بالاتر از قیمت اعتصاب زمانی که او از اختیار خرید سود استفاده کند، رشد کند.
برای آشنایی بیشتر با معاملات قیمت نوسانی روی لینک زیر کلیک کنید:
https://corporatefinanceinstitute.com/resources/wealth-management/volatility-quote-trading/